Brena Alta

Het blijkt maar weer; de berichtjes komen alleen op de dagen dat we iets ondernomen hebben. Dus vandaag hebben we weer de auto gepakt en zijn we richting Brena Alta gereden. Het wordt een traditie inmiddels; ook deze plaats heeft een andere naam: San Pedro. We hebben het dorpje uitgekozen omdat er een authentieke tabaksproducent gevestigd is. Wat moet je je daarbij voorstellen? Een winkeltje met een werkplaats waar dames sigaren aan het rollen zijn. Voor diegenen die de BNN op Reis aflevering gezien hebben, weten dat Filemon er ook is geweest. Althans bij een soortgelijke. Voordat we daar aankomen wandelen we door het dorpje. We hebben inmiddels geen hoge verwachtingen meer van de dorpjes hier op het eiland. Ze zijn echt klein met veelal enkel een dorpskern met een kerk en een pleintje en daar omheen een enkel cafetaria met wat locals. We blijven herhalen; toeristen kennen ze hier nog niet. Toch heeft ieder dorpje wel iets wat de moeite waard is en zoals gezegd wandelen we na een bezoekje aan de kerk richting ‘Tabacos el Rubio’. Blijkbaar zijn er een hoop tabaksplanten te vinden hier op het eiland. De bladeren worden geplukt en daarna gedroogd. Tijdens dat drogingsproces worden ze af en toe vochtig gehouden om te voorkomen dat ze uitdrogen. Het sorteren en strippen van de bladeren wordt traditioneel door vrouwen gedaan. Ieder blad wordt zorgvuldig onderzocht en beoordeeld. De minder mooie bladeren worden voor sigaretten gebruikt, terwijl de mooie bladeren voor sigaren gebruikt worden. Twee tot vier bladen worden tegen elkaar aangerold tot een bosje. Dit moet gelijkmatig gebeuren zodat de sigaar goed trekt. Het geheel wordt in mallen gedaan, waardoor ze in de juiste vorm worden samengeperst. Om geen gekke lijnen te krijgen in de sigaar worden ze na een tijd omgerold en vervolgens wordt de sigaar op lengte gesneden. Dan volgt ‘de buitenlaag’. Van een blad wordt de nerf verwijderd (dat ziet er natuurlijk niet zo mooi uit als die zichtbaar is) en het blad wordt op maar gesneden met een ovaal stalen blad. De sigaar wordt nu op een bepaalde hoek op het blad gelegd en netjes er omheen gerold. Het dekblad wordt vastgemaakt met een druppeltje gom. Uiteraard moet een merkje (bandje) erop worden geplakt en worden de sigaren ingepakt in een houten kistje met een dun laagje cederhout erover heen. Tot slot wordt het kistje verzegeld. Prachtig om te zien hoe deze dames en heer aan het werk zijn en dat ze hun sigaren in het winkeltje verkopen. Een betere plek om sigaren te kopen kunnen we niet bedenken en dus slaan we (kleinschalig) in. We hebben dit proces nu gezien en de dame legt ons (uiteraard in het Spaans) uit dat we nog meer over sigaren kunnen leren in het museum wat in het dorpje gevestigd is. We begrijpen op dat moment niet meer dan museo naar links dus we lopen er maar heen. Goede keus! We vermaken ons een tijd met video’s en informatieschermen over de opkomst van tabak in de wereld. Dat het ook functies heeft bij bijvoorbeeld de vredespijp en dat op sommige momenten mensen dachten dat er iets helemaal mis was met de mens omdat er rook uit hun monden kwam. Best een informatieve en leuke ochtend. We eten ons broodje op het pleintje voor het museum en rijden via de lokale wegen richting Santa Cruz. Alweer? Ja alweer! Overdag zou het nog gezelliger moeten zijn. Gezellig druk, zeker. Maar we nog steeds geen leuke winkeltjes om te snuffelen. We houden het na een donut maar voor gezien. De zon schijnt en we rijden (via de Lidl) richting huis. We gaan lekker naar het strand. En dus pakken we snorkelspullen, handdoeken, eten en water en zoeken een lekker plekje aan het strand. Thuis wacht ons een pizza die we lekker in de grote oven afbakken. Prima dag! Wat we morgen gaan doen? Geen idee nog! liefs