Fuencaliente

De ervaring is dat we op stranddagen weinig te vertellen hebben en dus beperken we onze stukjes tot dagen waarop we met de auto op pad zijn gegaan. Heel kort misschien over de dag van gister; we gingen naar het strand tot een uurtje of half 7 en kookten daarna in het appartement. We vulden de avond met onze nieuwe lievelingsserie ‘Taboo’. Dan nu de dag van vandaag. We zijn niet echt snel met opstaan hier en dat geeft ook niet. We slapen een beetje uit, halen lunch, ontbijten en verzamelen op ons gemakje alle spullen die we nodig hebben voor onze trip. We gaan vandaag het zuiden van het eiland uitspelen. We rijden Fuencalliente. Soms wordt deze plaats op deze manier aangeduid en soms als Los Canarias. Bijna hetzelfde ;-).
We weten dat er in het gebied vulkanen liggen en nog meer ten zuiden van het plaatsje liggen zoutpannen en een vuurtoren waar je ook zou kunnen zwemmen. Klinkt als een plan. Eerst maar eens een vulkaan zoeken dus. Die vinden we na ongeveer driekwartier rijden. De San Antonio wordt het vandaag. Het gebied werd voor het eerst gevormd in 1677 bij een uitbarsting die 65 dagen duurde. De krater die toen gevormd werd is 400 meter breed en 105 meter diep. Vanaf de vulkaan zien we een andere, kleine vulkaan, die gevormd werd in 1971 bij de laatste uitbarsting. Het gebied is zoals verwacht bij een vulkaan, droog en kaal. In de krater bevindt zich een ijl bos van een soort dennenbomen. Wij maken een wandeling langs de krater van de vulkaan en genieten van de uitzichten. Bastiaan merkt aan de kleur van het water een leuke baai op waar we later op de dag zouden kunnen gaan snorkelen. Via Google Maps vindt hij ook uit dat er een weg naar toe loopt. Echt wel handig hoor dat je dingen kunt opzoeken direct. En ja we snappen dat het op een wegenkaart ook te vinden was geweest ;-)
Na een wandeling en een broodje stappen we weer in de auto. Een mooi wijnhuis kunnen we helaas niet vinden, terwijl het gebied toch ook bekend staat vanwege de wijnbouw. Geeft niet, we maken andere plannen en rijden verder naar beneden. Anne-Fleur neemt met haar Google Maps de navigatie over van de navigatie in de auto en stuurt Bastiaan heel soepel over een weggetje wat meer weg heeft van een voetpad dan van een autoweg. Uiteraard gaat het steil naar beneden. Gelukkig was het daadwerkelijk een autoweg en rijdt Bastiaan heel goed en komen we dus beneden aan bij de waterkant. Daar zien we twee vuurtorens. Een oude en een nieuwe. Er zou ook een informatiecentrum moeten zijn, maar dat is niet de hele week open. Haha dit eiland is echt nog niet ingesteld op toeristen. We wandelen wat rond en kijken even bij de zoutpannen, de salinas Marinas de Fuencaliente. Vlak langs de kust wordt hier zout uit zeewater gewonnen door verdamping. Het wit van het zout steekt sterk af tegen het zwart van de rotsen. Na deze wandeling gaan we op zoek naar ons zwemplekje en het blijkt redelijk eenvoudig te bereiken te zijn. Van boven zag het er hartstikke hip uit. Beneden blijkt het vooral een soort van zigeunerkamp te zijn. Wordt het niet minder mooi van. Het ‘strand’ heeft geen kleine kiezels zoals hier in Los Concajos, maar veel grotere stenen. Ligt niet echt comfortabel, maar prima om even te ontspannen, een broodje kip te eten en daarna lekker te gaan zwemmen. Bastiaan hoopt uiteraard op nieuwe snorkeluitdagingen. Die krijgt hij ook, niet in vissen, maar in enorme lava plateau’s die onder hem verschijnen. Soms best angstaanjagend. Hoewel de temperatuur vandaag aanzienlijk lager is brandt de zon toch flink, ook aan het einde van de dag. Na twee uurtjes houden we het voor gezien en boemelen we terug naar huis. Daar bekijken we de foto’s en kleden we ons om voor een avondje uiteten. Bietensoep vooraf voor Anne-Fleur en we eten allebei konijn als hoofdgerecht. Bastiaan sluit de avond af met amandeltaart. Heerlijk! Dit was het weer voor vandaag! Tot over een paar dagen weer! xxx