Villa del Mazo

25 juli 2017

Er is 1 plan deze vakantie en dat is regelmatig met de auto de hort op gaan. ’s Ochtends vertrekken en een plaatsje in de buurt exploreren, zoals Bastiaan dat zo mooi zegt. Voordat er vertrokken kan worden, willen we uiteraard eerst ontbijten. Dus Anne-Fleur wandelt naar de “SuperDino” voor kwark en eieren met spek. Lekker hoor zo’n ochtendwandeling. Na het ontbijt en het uploaden van het vorige verslag pakken we de auto in. Rugtas mee met lunch en de zwemspullen voor het geval we een leuk strandje tegenkomen. We rijden richting Villa del Mazo. Al na een paar minuten stijgen we heel snel naar grote hoogte. Dat kun je uiteraard op de kaart niet zien wat het hoogteverschil is. Best nog even wennen het klimmen en het weinige overzicht door de haarspeldbochten. Na een minuut of twintig parkeren we de auto als het ware langs de kant van de weg want de navigatie zegt dat we er zijn. Bastiaan ziet op zijn telefoon dat het stadhuis van het stadje wat meer naar beneden ligt dus we beginnen aan een wandeling naar beneden. We komen inderdaad bij een mooi plein waaraan het stadhuis gelegen is. We realiseren ons al wel dat alles wat we steil omlaag lopen, we straks ook weer omhoog moeten klimmen. Komen alle trainingen toch nog goed van pas hier. Verder naar beneden vinden we een soort museum waarin dingen worden uitgelegd over ambachten, bijvoorbeeld hoe ze leer verwerken of keramiek maken. De gastheer van het pand spreekt alleen Spaans en het is daarom lastig om iets van zijn woorden te begrijpen. Gelukkig staat er her en der iets in het Engels uitgelegd. De bevolking hier spreekt sowieso slecht Engels. Het is nog heel veel kletsen met handen en voeten. We verbazen ons regelmatig hoe dit eiland nog niet op toerisme is ingesteld en dat is eigenlijk alleen maar een pluspunt. Goed terug naar Mazo. We dalen verder in de richting van de kerk die volgens de beschrijving op internet van binnen prachtig moet zijn. Je snapt al; dicht. De buitenkant is inderdaad mooi. In de straatjes zien we enkele locals wandelen en verder drie groepjes toeristen, wij, een Nederlands gezin en nog een gezin. Lekker rustig dus. We beginnen aan onze tocht terug naar boven en slaan nog even een zijstraatje in naar het museum. Voor twee euro mogen we binnenkijken. Wat we zien is vooral het resultaat van handenarbeid. Het is vrij absurd om te zien dat van natuurproducten enorme dingen worden gemaakt. Jullie begrijpen, we houden het er snel voor gezien. We worden nog wel even dringend verzocht om de tuin te bekijken. Dat is inderdaad de moeite waard. Een mooi onderhouden tuin, maar veel groen en mooie bloemen. We zoeken een plekje in de schaduw om te lunchen.
Na de lunch klimmen we weer richting de auto en rijden we iets zuidelijker naar de grotten van Belmaco. In deze grot leefden 2500 jaar geleden al mensen. Ze leefden van de vis uit de zee en hun vee. Ze hadden geiten voor de melk en varkens voor het vlees. Nog steeds leven er op La Palma overigens mensen in grotten, maar dat zijn lager gelegen grotten die dus vooral aan de zee liggen. De omgeving van de grotten waar wij zijn is omgeven door wat bomen, maar het is er toch echt al een stuk droger dan de rest van het eiland. Een klim rond de grotten is echt de moeite waard. Niet een mooi aangelegde trap, maar op grove keien soms wel een beetje klauteren. Leuk om gedaan te hebben.
Inmiddels is het drie uur en sluit het terrein. Wij rijden op ons gemakje richting de grote supermarkt om wat boodschappen te doen voor het avondeten. Het is hier vandaag een feestdag en dus zijn veel restaurantjes gesloten. Lekker om ‘thuis’ even een pastaatje te koken met zelfgemaakte hamburgers. Voor we daaraan beginnen eerst nog even twee uurtjes naar het strand. Bastiaan ligt vooral in het water en ziet tijdens het snorkelen de meest fantastische vissen en Anne-Fleur leest een boek. Als de wind aantrekt, wordt het direct kouder en dus is het tijd om lekker terug te gaan naar het appartement. De avonden hier langs het strand zijn echt fris en van buiten op het balkon op vijf hoog eten is geen sprake. Gelukkig hebben we vorige avonden wel buiten op het terras kunnen eten.
Morgen staan we op tijd op om een lange autorit te maken naar de bossen van los Tilos en om naar een gaaf strandje te gaan om te snorkelen. Tot dan!